De eerste versie van mijn derde boek is af. Ik heb er wat aan geschaafd, maar helemaal tevreden ben ik er nog niet over. Twijfelpunten: is alles duidelijk wat ik wil vertellen? Is het einde niet te erg afgeraffeld? Moet er nog meer drama in, of is het juist teveel? Verder ben ik nog in dubio over de titel. Ik heb er twee, maar welke gaat het worden? Misschien laat ik jullie, lezers, binnenkort kiezen wat jullie het meeste aanspreekt.
Nu gaan er eerst twee proeflezers aan de slag, waarvan ik er een nauwelijks ken. Spannend! Hoe zal zij het verhaal vinden waarmee ik de afgelopen zes maanden dagelijks mee bezig geweest ben?
Over een paar weken gaat Marjon Guljé, mijn redacteur, zich buigen over een paar hoofdstukken. Wat kan ik nog verbeteren?
Maar dit terzijde. Nu eerst een sneak preview; een klein stukje naar de aanloop voor Kerstmis:
Kerstmis 1947, Kilcarrick, Ierland
‘De auto snorde als een tevreden kat. Ze waren die ochtend vroeg vertrokken, want zonder pauze was het al meer dan acht uur rijden naar Holyhead in Wales, waar ze zouden overnachten. Ze hadden besloten de auto te nemen in plaats van de trein, simpelweg omdat ze teveel bagage mee moesten nemen. Lizzy had een thermoskan met koffie en eentje met bouillon meegenomen voor onderweg en wat brood met kaas. De Alvin was volgeladen; op de achterbank lagen tassen met cadeautjes en twee koffers. Het was druilerig weer; de lucht was somber en van tijd tot tijd miezerde het.
Ter compensatie had Charlie de radio aangezet en swingende muziek vulde de auto. Regelmatig werd de muziek van de big bands afgewisseld met kerstmuziek. Zo ook nu; de warme stem van Amerika’s beste crooner Bing Crosby vertolkte zijn nieuwe kerstlied ‘The Christmas song’: “Chestnuts roasting on an open fire, Jack Frost nipping at your nose…”
Lizzy, die de tekst niet kende, neuriede mee. Charlie keek naar haar van opzij en glimlachte. Maar even later kwam de tekst van het refrein die ze wel kenden en uit volle borst zong hij met haar mee: “Although it’s said many times, many ways, Merry Christmas to you!”
Ze barstten in lachen uit.’
Meer kan ik op het moment niet verklappen!
