Jaren geleden waren mijn man en ik met vakantie aan de westkust van Ierland. We wilden een wandeling maken in the Burren, een bijzondere streek. Het is een kalksteenplateau. Door erosie zijn er grote spleten tussen de stenen, waar allerlei speciale plantjes groeien. Nu hebben wij helaas een gave om verkeerde keuzes te maken. Moesten we bij de parkeerplaats nu linksaf of rechtsaf voor die wandeling die in onze gids stond? Wij gingen links. Nou, dat hebben we geweten! De niveauverschillen waren af en toe zo hoog dat we op ons achterwerk naar beneden gingen… Maar het was wél prachtig! Eerst passeerden we een Holy well. Een echt Iers fenomeen, waarbij je bij zo’n bron allerlei lintjes en voorwerpen aan takken gebonden ziet. Pogingen om de goden gunstig te stemmen. Zoiets als een bedevaartsoord, maar dan in het keltisch.
Na de vermoeiende wandeling zagen we een bordje langs het pad: coffee/tea. Uiteraard gingen we erheen, want een lekkere kop koffie hadden we wel verdiend!
We kwamen bij een klein, oud boerderijtje en toen we de deur openden, stonden we in een open ruimte gevuld met tafeltjes en stoelen. Het was er druk. Je kon er gebak bij kiezen dat de boerin zelf gebakken had. Betalen? Nee, dat hoefde eigenlijk niet. Er was wel een pot waarin je wat geld kon deponeren als je dat wilde. Wij bestelden koffie en keken onze ogen uit. De boer ging bij ieder tafeltje een praatje maken. Het was een internationaal gezelschap; er zaten Amerikanen, Zwitsers, Duitsers…en wij. Hij sprak iedereen aan in zijn eigen taal. Waar kende die man toch zo goed Duits van, vroegen we ons af. Bij ons gekomen, vertelde hij dat hij geboren was in…Maasbree. Ongelooflijk, dat ligt misschien 20 kilometer bij ons vandaan! Hij vertelde dat hij in de jaren zeventig geëmigreerd was naar Ierland. De inkomsten van zijn boerderij waren gering, maar hij onderhield het landschap een beetje. Zeg maar zoals Natuurmonumenten of Limburgs Landschap.
De koffie en het gebak smaakten heerlijk en we deden een goede donatie in de geldpot. Nog een beetje perplex stapten we in onze huurauto.
De verkeerde keuze gemaakt bij de wandeling? Dit keer niet, anders hadden we deze verrassende ontmoeting nooit gehad.
